تجربه ی آخر...

بسم الله الرمن الرحیم

نگرانی به دلم سخت وعیان می گذرد

نفس از سینه سرِ دادن جان می گذرد

شاید این تجربه ی آخر با تو بودن است

زندگی سخت گرفته است و زمان می گذرد

نکند آه کشی کز دلم آتش بکشد

که دل از جاده ی خیره سران می گذرد

تو چو سروی و منم بوته ی خشکیده، ولی

نه مگر فخر ز سر خود شکنان می گذرد؟

روی بردار ز مکر خیّر و بی خبران

این نفس های که از سیر تنان می گذرد

صبر به جای جان خریدیم بیا دیگر بس است...

بسم الله الرحمن الرحیم

تقدیم به ساحت مقدس آقای غربت و تنهایی ها

بی تو به کج راهه رسیدیم، بیا دیگر بس است

حق بده لیلی که ندیدیم، بیا دیگر بس است

زودتر این فاصله را کم بکن آقا که دگر

صبر به جای جان خریدیم، بیا دیگر بس است

پرده به پرده سخن روی تو بود کز نوایش

پرده ی آفاق دریدیم، بیا دیگر بس است

لطف فرما به دل غم زده ماتم خوردمان

با دل بی دلی رمیدیم، بیا دیگر بس است

بال اگر سوخت غمی نیست که شمعی چون تو هست

شعله اش دیدیم و پریدیم، بیا دیگر بس است

عبدالزهراء

1395/3/14